Τα σαράντα είναι μια περίεργη ηλικία. Το σώμα τόσο ψυχολογικά όσο και οργανικά περνά αρκετές δοκιμασίες. Στο ψυχολογικό κομμάτι το στρες και η κούραση επιδρούν αρνητικά, οι υποχρεώσεις αυξάνονται και η ανεμελιά των 20 με 30 κατά κάποιο τρόπο δίνει τόπο στη σοβαρότητα.
Στο σωματικό κομμάτι, η μυϊκή μάζα μετά την ηλικία των 40 αρχίζει και μειώνεται ανά έτος, η οστική πυκνότητα μειώνεται και αυτή με την πάροδο του χρόνου ενώ το σώμα έχει την τάση να συσσωρεύει περισσότερο λίπος και οι αρθρώσεις χάνουν τα «λιπαντικά» τους συστατικά και την κινητικότητα τους. Ειδικά όσοι αθλούνται, έστω και περιστασιακά, έχουν την τάση να εγκαταλείπουν και να αποφύγουν την εκτέλεση δύσκολων ασκήσεων στη γυμναστική με δικαιολογία ότι είναι «μεγάλοι» και “προσέχουν” ή «πολύ γέροι για τέτοια» κάτι που είναι λάθος αντίληψη.
Τα καλά νέα είναι ότι υπάρχει τρόπος να μειώσουμε τις επιπτώσεις από το πέρασμα του χρόνου στην ψυχολογία και το σώμα μας ΚΑΙ ο καλύτερος τρόπος για να συνεχίσουμε να κάνουμε αυτό που μας αρέσει είναι να μην σταματάμε ποτέ να τα κάνουμε. Το θέμα είναι να γυμναζόμαστε ακούγοντας το σώμα μας και σεβόμενοι τις ανάγκες του και σε αυτήν την περίπτωση η ηλικία θα αναγράφεται στην ταυτότητά μας μόνο ως ένας αριθμός..
Ασκήσεις που σε μικρότερη ηλικία τις εκτελούσαμε πιο εύκολα στα 40 μπορεί να μας δυσκολεύουν ή για παράδειγμα τις πολλές επαναλήψεις να δυσκολευόμαστε να τις ολοκληρώσουμε, όμως σε αυτή την ηλικία πλέον υπάρχει η εμπειρία ώστε να τις εκτελείς τις όποιες επαναλήψεις ακόμα πιο σωστά και να τα κάνεις όλα ακόμα καλύτερα.
Τι εννοώ. Αντί να κάνετε πολλές ή βιαστικές επαναλήψεις προσπαθήστε να αυξήσετε τον χρόνο εκτέλεσής τους. Δώστε περισσότερη σημασία στην έκκεντρη σύσπαση ή αρνητική, π.χ το κατέβασμα στα ροκανίσματα κορμού , στο ανέβασμα στα pushups , στο κατέβασμα και στις κάμψεις με αλτήρες.
Οι μύες σε αυτήν την ηλικία των 40+ για όσους αθλούνται έχουν αποκτήσει θεωρητικά αρκετή δυναμική, είναι η ευκαιρία να τους δώσετε το έναυσμα να την διατηρήσουν και να την αυξήσουν. Οι μύες λειτουργούν σαν μνήμη και η συστηματική άσκηση φρενάρει το χρόνο καταβολισμού και σας κάνει να αισθάνεστε καλύτερα.
Τι να προσέξουμε περισσότερο.
Οι αερόβιες ασκήσεις υψηλής έντασης δυναμώνουν τα οστά και βοηθούν στην ανάπτυξη του μυϊκού συστήματος. Όμως καθώς μεγαλώνουμε αυξάνετε και ο κίνδυνος στις αρθρώσεις. Χρειάζεται λοιπόν προσοχή για να αποφευχθούν τραυματισμοί.
Επίσης μετά από υψηλής έντασης και πλειομετρικές ασκήσεις δηλαδή οι ασκήσεις, κατά τις οποίες το μυϊκό σύστημα περνά διαδοχικά από την έκκεντρη φάση στην σύγκεντρη ( η σταδιακή αύξηση του μήκους των μυών και στην συνέχεια σύσπαση και μείωση του μήκους τους, όπως σε ένα άλμα),χρειάζεται χρόνο προκειμένου να ανακάμψει.
Αυτή ικανότητα του νευρομυϊκού και μυοσκελετικού συστήματος να παράγει ισχύ σε συγκεκριμένες ταχύτητες και συγκεκριμένες κατευθύνσεις με το πέρας χρειάζεται: Αποθεραπεία.
Αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι χρειάζεται να αφιερώνουμε περισσότερο χρόνο, αλλά το να την κάνουμε. Μπορεί σε μικρότερη ηλικία το σώμα μας να ήταν πιο ανθεκτικό και να την παραλείπαμε, σίγουρα όμως δεν συμβαίνει μετά τα 40.
Ακολουθούμε ένα ισορροπημένο πρόγραμμα εκγύμνασης επειδή είναι πιο σημαντικό να ασχολούμαστε με πολλά και διαφορετικά είδη άσκησης παρά με ένα συγκεκριμένο. Με αυτόν τον τρόπο γυμνάζουμε περισσότερα όργανα του σώματος αλλά και αναπτύσσουμε διαφορετικές δεξιότητες: ευελιξία, ισορροπία, δύναμη, αντοχή, ευκινησία.
Τέλος δεν παραλείπουμε να του προσφέρουμε τα κατάλληλα «καύσιμα» και αυτά είναι οι καλής ποιότητας πρωτεΐνες που συμβάλουν στην βελτίωση του μυϊκού συστήματος.
Μελέτη-Σύνταξη-Άρθρο: Χρήστος Καραϊσκάκης
Σύμβουλος Εναλλακτικής-Αθλητικής Διατροφής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου